Rozliczenie roczne PIT za 2023 rok
03.04.2024 / Publikacje / Podatki
W związku z trwającym sezonem rozliczeń podatkowych za 2023 rok (od 15 lutego do 30 kwietnia 2024 r.), przedstawiamy poniżej najważniejsze kwestie, na które warto zwrócić uwagę podczas sporządzania zeznania podatkowego.
Do kiedy należy złożyć PIT?
Termin na złożenie deklaracji PIT za rok 2023 upływa 30 kwietnia 2024 r.
Gdzie złożyć PIT?
Podatnicy są zobowiązani do rozliczenia swojego podatku PIT za 2023 rok z urzędem skarbowym i w tym celu mogą skorzystać z formularzy wstępnie wygenerowanych przez Ministerstwo Finansów lub samodzielnie przygotować swoje rozliczenie. Należy pamiętać, aby prawidłowo złożyć deklarację PIT, podatnik powinien wybrać odpowiedni dla siebie urząd skarbowy.
Jaki urząd skarbowy powinien wybrać podatnik:
- Deklarację PIT podatnik składa do urzędu skarbowego właściwego wedle miejsca zamieszkania podatnika ważnego na dzień składania zeznania podatkowego. Zatem właściwy urząd skarbowy będzie wg. miejsca faktycznego przebywania podatnika, a nie adresu zameldowania.
- Inaczej będzie w przypadku osób niemających miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce (nierezydenci podatkowi), którzy podlegają pod ograniczony obowiązek podatkowy (tj. w Polsce rozliczają podatek wyłącznie od przychodów osiągniętych na terenie Polski). Właściwość miejscową organów podatkowych w przypadku nierezydentów, określa rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie właściwości organów podatkowych.
Właściwość miejscową polskiego urzędu skarbowego dla nierezydentów określa się na podstawie miejsca zamieszkania lub adresu siedziby płatnika, jeśli pobór podatku ma miejsce za ich pośrednictwem. Jeśli nie można określić powyższego miejsca, to kolejnymi kryteriami są miejsce pobytu podatnika oraz miejsce faktycznego osiągania przychodu.
Jeśli powyższe kryteria okażą się niewystarczające do prawidłowego ustalenia urzędu skarbowego, w którym należy złożyć zeznanie podatkowe, właściwy jest Trzeci Urząd Skarbowy Warszawa – Śródmieście.
Jak złożyć PIT?
Omawiane zeznania podatkowe mogą być składane w formie papierowej lub elektronicznej.
- W przypadku wyboru formy papierowej, zeznanie można złożyć osobiście w urzędzie skarbowym, w konsulacie lub nadać na poczcie ze wskazaniem właściwego dla siebie urzędu skarbowego.
- Aby złożyć zeznanie podatkowe w formie elektronicznej należy zalogować się do usługi „Twój e-PIT” na stronie www.podatki.gov.pl w serwisie e-Urząd Skarbowy. Dzięki usłudze „Twój e-PIT” dostępnej na Portalu Podatkowym Ministerstwa Finansów, na podstawie danych zgromadzonych przez Krajową Administrację Skarbową, dostępne są wstępnie przegotowane formularze PIT-37, PIT-28, PIT-38 oraz – po raz pierwszy w tym roku – także formularze PIT-36, PIT-36L (dla osób prowadzących działalność gospodarczą).
Aby skorzystać z usługi Twój e-PIT do zalogowania się i autoryzacji można użyć:
- profilu zaufanego, e-dowodu, aplikacji mObywatel lub danych bankowości elektronicznej;
- można posłużyć się również danymi podatkowymi, takimi jak numer identyfikacji podatkowej oraz wysokość przychodu za poprzedni i obecny rok podatkowy.
Następnie podatnik może:
- zaakceptować i przesłać przygotowane zeznanie bez zmian;
- zmienić wstępnie przygotowany formularz i zatwierdzić wprowadzone zmiany np. w sytuacji, jeśli podatnik chce się rozliczyć wspólnie z małżonkiem lub w przypadku dodania ulg i odliczeń;
- odrzucić formularz przygotowany przez Ministerstwo Finansów i rozliczyć się samodzielnie w formie innej niż usługa Twój e-PIT. Wówczas proponowane przez urząd zeznanie nie będzie brane pod uwagę.
W przypadku braku jakiegokolwiek działania podatnika będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, tak przygotowane formularze PIT-37 oraz PIT-38 zostaną uznane za złożone 30 kwietnia 2024 r. Natomiast pozostałe formularze nie podlegają automatycznej akceptacji i złożeniu. Dlatego po zalogowaniu się do usługi e-PIT należy uzupełnić odpowiednie dane, a następnie zaakceptować i przesłać do urzędu skarbowego rozliczenie.
Również przy składaniu deklaracji w formie elektronicznej należy pobrać Urzędowe Poświadczenie Odbioru (UPO), które jest potwierdzeniem złożenia zeznania podatkowego.
Co jeśli z zeznania wynika nadpłata lub niedopłata podatku?
- Niedopłata
Niedopłata wynikająca z zeznania rocznego powinna zostać uiszczona na indywidualny rachunek podatkowy (mikrorachunek) do dnia 30 kwietnia 2024 r. Jeżeli zeznanie PIT-37 czy PIT-38 zostało uznane za złożone automatycznie, to w ciągu miesiąca od 30 kwietnia urząd skarbowy powiadomi podatnika o konieczności dopłaty podatku. Od momentu otrzymania tej informacji podatnik ma 7 dni na zapłatę. Po upływie tego czasu, ale nie wcześniej niż od następnego dnia po upływie terminu płatności podatku, będą naliczane odsetki. - Nadpłata
Nadpłata powinna co do zasady zostać zwrócona podatnikowi w ciągu 3 miesięcy od złożenia zeznania w formie papierowej lub 45 dni od złożenia zeznania w formie elektronicznej za pomocą usług e-Deklaracje lub Twój e-PIT. Nadpłata zwracana jest na rachunek bankowy podatnika zgłoszony uprzednio do urzędu skarbowego.
Zgłoszenia rachunku bankowego właściwego do zwrotu nadpłaty lub aktualizacji danych w tym zakresie podatnik może dokonać na formularzu, poprzez który dokonuje rozliczenia z urzędem.
Jeśli do urzędu skarbowego nie został zgłoszony rachunek bankowy podatnika, nadpłata zwrócona zostanie za pomocą przekazu pocztowego.
Czy zeznanie może złożyć za podatnika pełnomocnik?
Tak, podatnik może udzielić pełnomocnictwa do złożenia deklaracji podatkowej PIT osobie posiadającej pełną zdolność do czynności prawnych. Aby tego dokonać, należy złożyć formularz UPL-1P (w przypadku składania w formie papierowej) lub UPL-1 (składanie za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej). Przy rejestracji pełnomocnictwa UPL-1P należy uiścić opłatę skarbową w wysokości 17 zł, natomiast UPL-1 nie wymaga dokonania opłaty skarbowej.
UPL-1 |
Brak opłaty skarbowej. |
UPL-1P | Należy uiścić opłatę skarbową w wysokości 17 zł. |
Najczęstsze błędy podczas wypełniania deklaracji PIT
Zdarza się, że składane przez podatników zeznania PIT zawierają błędy, wynikające często z nieuwagi. Poniżej przedstawiamy przykłady najczęstszych błędów popełnianych przy wypełnianiu zeznań PIT.
1. Złożenie zeznania na błędnym formularzu
Zeznania PIT powinny być składane na aktualnie obowiązujących formularzach ogłoszonych przez Ministra Finansów. Wzory tych formularzy prawie co roku się zmieniają, a w konsekwencji nietrudno o błąd w tym zakresie. Właściwy formularz zeznania PIT można rozpoznać po numerze indeksu.
Aktualne wersje formularzy dostępne są na stronie: https://www.podatki.gov.pl/pit/formularze-do-druku-pit/
Np. w przypadku deklaracji PIT-37 prawidłowym (najnowszym) formularzem będzie PIT-37 (30).
2. Błędny identyfikator podatkowy
W pierwszej pozycji (lub w przypadku zeznań składanych wspólnie przez małżonków – w pierwszych dwóch pozycjach) zeznania PIT zawsze należy wskazać identyfikator podatkowy osoby fizycznej składającej zeznanie PIT.
Numer PESEL jest przeznaczony dla osób, które nie prowadzą działalności gospodarczej, nie są zarejestrowanymi podatnikami VAT, płatnikami podatków lub składek ZUS. Pozostałe osoby zobowiązane są do posługiwania się NIP-em.
PESEL również powinni wpisać cudzoziemcy, ponieważ z mocy prawa, jeżeli zamieszkują i są pracownikami w Polsce, to powinni go mieć.
Zdarzają się błędy w identyfikatorze podatkowym poprzez:
- wskazanie niewłaściwego rodzaj identyfikatora podatkowego, tj. numer PESEL zamiast NIP albo NIP zamiast numeru PESEL,
- wskazanie pomyłkowo jedną cyfrę lub więcej cyfr we właściwym identyfikatorze podatkowym,
- wskazanie NIP pracodawcy (wiąże się to z tym, że w poz. 1 otrzymywanej od pracodawcy informacji PIT-11 określany jest NIP pracodawcy, osoby fizyczne często ten numer przepisują jako swój).
3. Zła kolejność małżonków
Małżonkowie składający wspólne zeznanie PIT mają swobodę w wyborze, który z nich zostanie w zeznaniu wskazany jako podatnik (poprzez podanie numeru PESEL albo NIP tego małżonka w poz. 1 zeznania), a który jako małżonek podatnika (poprzez podanie numeru PESEL albo NIP tego małżonka w poz. 2 zeznania).
Do dokonanego wyboru małżonkowie muszą się jednak stosować w dalszej części zeznania. Podawanie danych dotyczących małżonka wskazanego w poz. 1 zeznania PIT w pozycjach tego zeznania dotyczących małżonka podatnika jest zatem błędem. Podobnie błędem jest wskazywanie danych dotyczących małżonka wskazanego w poz. 2 zeznania PIT w pozycjach tego zeznania dotyczących podatnika.
4. Niewskazanie celu złożenia zeznania
Osoby fizyczne składające zeznania PIT często zapominają, że ich obowiązkiem jest określenie, w jakim celu jest składany formularz, tj. czy celem jest złożenie zeznania, czy korekta zeznania. Określenie celu następuje przez oznaczenie odpowiedniego kwadratu w pozycji „Składasz” (np. w przypadku zeznania PIT-37 jest to poz. 7). Niezaznaczenie jednego z kwadratów znajdujących się w tej pozycji jest błędem.
5. Niewłaściwy adres
W zeznaniach PIT osoby fizyczne obowiązane są wskazywać swój aktualny adres zamieszkania. Przez adres ten należy rozumieć adres zamieszkania aktualny w dniu składania zeznania.
Nie jest zatem aktualnym adresem zamieszkania:
- adres zameldowania (chyba że jest on taki sam jak adres zamieszkania);
- adres zamieszkania, który w trakcie roku podatkowego zmienił się na inny;
- adres zamieszkania, który był aktualny w ostatnim dniu roku podatkowego, a przed złożeniem zeznania PIT za ten rok się zmienił.
6. Błędy przy przenoszeniu danych z informacji podatkowych
Większość podatników wypełnia formularze zeznania PIT, przepisując do zeznań dane wynikające z otrzymanych informacji podatkowych, w szczególności z informacji PIT-11 oraz PIT-11A. Zdarza się przy tym dość często, że podatnicy przenoszenia takich danych dokonują niestarannie, a w konsekwencji wykazują inne kwoty niż określone w otrzymanych informacjach podatkowych.
W sytuacji, gdy podatnik ma więcej niż jedno źródło dochodów, powinien sprawdzić, czy otrzymał wszystkie PIT-11 od swoich płatników oraz czy są one uwzględnione przez usługę Twój e-PIT w momencie, gdy składa zeznanie podatkowe elektronicznie.
7. Nieprawidłowo obliczony dochód
Często przy sprawdzaniu złożonego zeznania podatkowego organy podatkowe stwierdzają, że wykazany przez podatników dochód nie odpowiada różnicy między kwotą przychodów a kosztami uzyskania przychodów. Najczęściej błąd ten popełniają osoby, które w rozliczanym roku podatkowym uzyskały dochody od kilku płatników i nieprawidłowo zsumowały kwoty z posiadanych informacji PIT-11.
8. Nieuprawnione rozliczanie się wspólnie z małżonkiem lub jako osoba samotnie wychowująca dziecko
Przepisy umożliwiają wspólne rozliczanie się małżonków lub jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Takie rozliczenia dają korzyści podatkowe, lecz są możliwe wyłącznie, jeżeli spełnione są określone przepisami warunki. Często zdarza się, że podatnicy nieprawidłowo uznają, iż warunki takie spełniają. W takich przypadkach wspólne rozliczenie się z małżonkiem lub jako osoba samotnie wychowująca dziecko stanowi oczywiście błąd.
9. Nieuprawnione oraz błędne korzystanie z ulg
Błędy w zeznaniach PIT zdarzają się często na skutek tego, że podatnicy bezpodstawnie lub błędnie korzystają z ulg podatkowych. Błędy takie pojawiają się najczęściej w związku z nieuwzględnieniem przy dokonywaniu odliczeń zmian w przepisach dokonanych w poprzednich latach, tj. w związku z np. ograniczeniem możliwości korzystania z ulgi na Internet tylko do dwóch lat, w kwocie nie wyższej niż 760 zł.
Konieczne jest monitorowanie zmian przepisów oraz wysokości limitów, ponieważ np. w przypadku ulgi IKZE aktualny maksymalny limit wpłat w 2023 roku wynosi:
- 8 322 zł lub
- 12 483 zł (dla osób, które prowadzą pozarolniczą działalność).
10. Sumy odliczeń od podatku przewyższające obliczony podatek
Zdarza się, iż sumy odliczeń od podatku, które są wykazane w załączniku PIT/O i odliczane w zeznaniu od podatku przewyższają kwoty obliczonego podatku dochodowego. Jest to niedopuszczalna sytuacja, ponieważ odliczenia nie mogą przekroczyć podatku. Dlatego podatnicy, którzy wpisują ujemną kwotę podatku po odliczeniach, popełniają błąd.
11. Nieprawidłowo obliczony podatek
Osoby fizyczne składające zeznania PIT stosunkowo często mylą się, obliczając podatek. Dotyczy to w szczególności obliczania podatku od dochodu opodatkowanego według skali podatkowej. Błędy w tym zakresie są najczęściej konsekwencją:
- nieuwzględniania kwoty zmniejszającej podatek,
- nieuwzględniania zmiany progu podatkowego,
- stosowania niewłaściwych stawek podatkowych.
12. Błędy w zaokrąglaniu kwot
Część kwot wykazywanych w zeznaniach PIT zaokrągla się do pełnych złotych (tj. końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych).
To, kiedy należy dokonywać zaokrągleń, najłatwiej ustalić na podstawie treści formularza:
- jeżeli dana pozycja przewiduje miejsce na wykazywanie groszy, to zaokrągleń nie należy dokonywać, więc podatnik powinien wpisać dokładną kwotę;
- jeżeli dana pozycja przewiduje tylko miejsce na wykazywanie złotych, to należy wykazywaną w danej pozycji kwotę zaokrąglić.
Zatem błędem jest:
- niezaokrąglanie kwot w pozycjach, w których wykazuje się kwoty po zaokrągleniu;
- nieprawidłowe dokonywanie zaokrągleń kwot;
- zaokrąglanie kwot w pozycjach, w których zaokrągleń się nie dokonuje.
13. Błędy w wykazywaniu zaliczek należnych i wpłaconych
W rozliczeniu zeznań podatkowych trzeba zwrócić uwagę na to, kiedy formularz wymaga wykazania zaliczek należnych za rok podatkowy, a kiedy wykazywania zaliczek wpłaconych. Bywa i tak, że nie wszystkie zaliczki należne za zakończony rok podatkowy zostały wpłacone, a więc kwota zaliczek wpłaconych może być niższa niż kwota zaliczek należnych za rok podatkowy.
14. Brak załączników do zeznania lub informacji o nich, a także pomijanie małżonka w załącznikach
W określonych przepisami sytuacjach podatnicy obowiązani są zeznania podatkowe składać wraz z załącznikami (np. PIT/O, PIT/D, PIT/ZG). Niezałączenie ich lub umieszczenie niewłaściwej informacji o liczbie złożonych załączników jest błędem.
Np. w PIT-36 informacje o załącznikach znajdują się w pozycji U. Informacje o dołączonych załącznikach powinny być wskazywane zawsze w postaci liczby tych załączników (nie za pomocą krzyżyków itp.).
Należy pamiętać, że w sytuacji, gdy podatnicy rozliczają się wspólnie z małżonkiem i korzystają z odliczeń, to powinni wpisać dane swojego małżonka również w załącznikach.
Najczęściej składane deklaracje PIT – rozróżnienie
NAJCZĘŚCIEJ SKŁADANE DEKLARACJE PIT PRZEZ PODATNIKÓW | |
PIT-37 | Zeznanie właściwe dla podatników osiągających przychody opodatkowane według skali podatkowej uzyskanych wyłączne w Polsce oraz wykazywanych w PIT-11, PIT-11A, PIT-40A, PIT-R lub IFT-1R, którzy dodatkowo nie doliczają dochodów małoletnich dzieci do swoich dochodów, nie odliczają straty z lat ubiegłych i nie prowadzą działalności gospodarczej.
Najczęściej rozliczają się na tym formularzu osoby osiągające dochody z:
Możliwe załączniki: PIT/O, PIT/D, PIT-2K, certyfikat rezydencji. |
PIT-36 | Zeznanie właściwe dla podatników osiągających dochód/ponoszących stratę ze źródeł przychodów niemieszczących się w zakresie PIT-37, w tym dla osób rozliczających przychody z działalności gospodarczej na zasadach ogólnych, a także osób nieprowadzących działalności gospodarczej rozliczających przychody zagraniczne.
Najczęściej rozliczają się na tym formularzu osoby:
Możliwe załączniki: PIT/ZG, PIT/O, PIT/D, PIT-2K, certyfikat rezydencji. |
PIT-36L | Dla osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej opodatkowanych podatkiem liniowym. |
PIT-28 | Dla osób rozliczających się ryczałem od przychodów ewidencjonowanych (należy pamiętać, że od 1 stycznia 2023 r. ryczałt jest jedyną formą rozliczenia przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z najmu nieruchomości). |
PIT-38 | Dla osób rozliczających przychody kapitałowe, a także tych, którzy uzyskali przychody lub ponieśli koszty uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych. |
PIT-39 | Dla osób rozliczających przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. |
* Osoby fizyczne, które uzyskują dochody ze źródeł przychodów określonych w ustawie, w tym m.in. przychód ze stosunku pracy, przekraczające kwotę 1 000 000 zł, są dodatkowo zobowiązane do uiszczenia daniny solidarnościowej. Stawka tej daniny wynosi 4% nadwyżki ponad 1 MLN zł. Dodatkowo, osoby te muszą zadeklarować daninę solidarnościową poprzez formularz DSF-1. Deklaracje za rok 2023 należy złożyć do 30 kwietnia 2024 roku. |
Podsumowanie
W związku z powyższym, warto zwrócić uwagę na omawiane kwestie przy składaniu deklaracji PIT za 2023 rok.
Jeśli Państwo lub Państwa pracownicy potrzebowaliby asysty czy też rozwiania wątpliwości związanych z prawidłowym rozliczeniem rocznym, zachęcamy do kontaktu z naszymi ekspertami z Działu Prawa Podatkowego Kancelarii Sadkowski i Wspólnicy.
Powiązane

13.09.2024 / Aktualności
Mateusz Krawczyński o zwolnieniu z CIT dla ASI dla dziennika Rzeczpospolita

01.07.2024 / Aktualności
Natalia Dołowa o zaliczaniu wydatków na energię do kosztów kwalifikowanych dla dziennika Rzeczpospolita

29.02.2024 / Publikacje
Zmiany w amortyzacji budynków niemieszkalnych i budowli od 1 stycznia 2024 r.

19.02.2024 / Publikacje
Estoński CIT można wybrać przed zamknięciem ksiąg rachunkowych oraz sporządzeniem sprawozdania finansowego